گروه ترک یک هسته دوست است که برعکس عمل می کند; آی تی می پذیرد یک جفت تنها به عنوان پیوند بین آن و همسایه اش (معمولاً کربن برای اهداف ما) شکسته می شود.

پس چه چیزی یک گروه خوب را ترک می کند؟

هر چه این جفت تنها “شادتر” و پایدارتر باشد، گروهی که ترک می کنند بهتر خواهد بود. پیش‌بینی‌کننده‌ترین قانون برای ترک توانایی گروهی…

گروه های خوب خروجی پایگاه های ضعیفی هستند.

چرا؟

به تفکیک اسید H–A فکر کنید تا H+ و A بدست آید^– .

• گونه A^– هست پایه مزدوج از HA. یک جفت الکترون از پیوند HA می پذیرد. این پایه ای است که برعکس عمل می کند.
• هرچه A- پایدارتر باشد، ثابت تعادل بیشتر خواهد بود که به نفع تفکیک A- است.

معلوم می شود که این همان تعریف اسیدیته است! ورود منفی ثابت تعادل آشنا است pK_آ.

به عبارت دیگر pK_آ اندازه گیری مستقیمی است از میزان “خوشبختی” و پایداری یک جفت الکترون تنها – همان تعریفی که ما باید هنگام تلاش برای تعیین کمیت توانایی ترک گروه به دنبال آن باشیم.

بنابراین جای تعجب نیست که بازهای بسیار ضعیف مانند یون های هالید (I-، Br-، Cl-) آب (OH)₂و سولفونات ها مانند p-toluenesulfonate (OTs) و methanesulfonate (OMs) گروه های ترک عالی هستند.

اینها بازهای مزدوج اسیدهای قوی هستند. (به یاد بیاورید هرچه اسید قوی تر باشد، باز مزدوج ضعیف تر است).

[One word of caution: pK_a measures an equilibrium (think “differences in energy”), whereas leaving group ability is based on reaction rates. So although the correlation is very good, it isn’t perfect.]

از سوی دیگر، پایگاه های قوی گروه های بد ترک هستند. به همین دلیل است که الکل ها در S شرکت نمی کنند_ن2 واکنش خیلی زیاد! گروه هیدروکسیل (HO-) یک گروه ترک وحشتناک است.

اگر مطمئن نیستید که واکنش قرار است در کجا روی یک مولکول اتفاق بیفتد، به دنبال یک گروه ترک خوب باشید. معمولاً کار در آنجاست!

روند کاملاً واضح است – به طور کلی، هرچه پایه ضعیف تر باشد، گروه ترک بهتر است.

علاوه بر این، توجه داشته باشید که چگونه ما (تقریبا) هرگز آلکان ها یا هیدروژن ها را به عنوان گروه های ترک تلقی نکنید. دلیل آن این است که آنها آنیون‌های بسیار پایه هستند – و بسیار ناپایدار.

ممکن است توجه داشته باشید که من با دقت از بحث در مورد فلوئور اجتناب کرده‌ام. فلوئور گروه ترک بسیار ضعیفی برای S است._ن1/S_نواکنش های 2/E1/E2.

در Org 2، ممکن است نمونه هایی را مشاهده کنید که در آن F می تواند به عنوان یک گروه ترک عمل کند، زمانی که به کربن کربونیل یا یک حلقه معطر متصل است. این واکنش‌ها (واکنش‌های اضافه-حذف) کمی متفاوت هستند، زیرا مرحله تعیین سرعت چندان با از دست دادن گروه ترک مرتبط نیست.

در این مواقع عوامل اضافی در کار هستند که اگر کنجکاو هستید می توانیم درباره آنها صحبت کنیم.

پست بعدی: گروه های ترک، هسته دوست ها برعکس عمل می کنند