ویتامین C (اسید اسکوربیک)
آخرین به روز رسانی 14 اوت 2020
ویتامین B9 (اسید فولیک)

7.4: ویتامین ها به عنوان دارو

ویتامین C (اسید اسکوربیک و اسید ال اسکوربیک) ویتامینی است که در غذا یافت می شود و به عنوان مکمل غذایی استفاده می شود. به عنوان مکمل برای درمان و پیشگیری از اسکوربوت استفاده می شود. شواهد از استفاده در جمعیت عمومی برای پیشگیری از سرماخوردگی پشتیبانی نمی کند. ممکن است از راه خوراکی یا تزریقی مصرف شود. به طور کلی به خوبی تحمل می شود. دوزهای زیاد ممکن است باعث ناراحتی های گوارشی، سردرد، مشکلات خواب و برافروختگی پوست شود. دوزهای معمولی در دوران بارداری بی خطر هستند. ویتامین C یک ماده مغذی ضروری است که در ترمیم بافت نقش دارد. غذاهای حاوی ویتامین C عبارتند از مرکبات، گوجه فرنگی و سیب زمینی.

ویتامین C در سال 1912 کشف شد، در سال 1928 جدا شد و اولین بار در سال 1933 ساخته شد. این ویتامین در فهرست داروهای ضروری سازمان جهانی بهداشت، موثرترین و ایمن ترین داروهای مورد نیاز در یک سیستم بهداشتی است. ویتامین C به عنوان یک داروی عمومی و بدون نسخه در دسترس است. در سال 2015، هزینه عمده فروشی در کشورهای در حال توسعه حدود 0.003 تا 0.007 دلار برای هر تبلت بود. در برخی کشورها ممکن است اسید اسکوربیک به غذاهایی مانند غلات صبحانه اضافه شود.

قیمت اسکوربیک اسید مرک

قیمت اسکوربیک اسید مرک

قیمت اسکوربیک اسید مرک برای مشتریان خاص آن بسیار مهم است. قیمت اسکوربیک اسید مرک را این شرکت مهم تعیین می نماید. اما کارشناسان ما قیمت اسکوربیک اسید مرک را با یک لفن به اطلاعتان می رسانند.

مدل مولکول ویتامین C سیاه کربن، قرمز اکسیژن و سفید هیدروژن است

مصارف پزشکی
بررسی کاکرین در سال 2012 هیچ تأثیری از مکمل ویتامین C بر مرگ و میر کلی پیدا نکرد.

اسکوربوت: اگرچه در دوران مدرن نادر است، اما اسکوربوت و بی ثباتی کلاژن، بافت همبند و استخوان مرتبط با آن را می توان با مصرف کافی ویتامین C پیشگیری کرد.
پیشگیری از سرطان: یک بررسی در سال 2014 نشان داد که «در حال حاضر، استفاده از ویتامین C با دوز بالا [به عنوان یک عامل ضد سرطان] خارج از یک کارآزمایی بالینی قابل توصیه نیست». بررسی کاکرین در سال 2013 هیچ مدرکی مبنی بر کاهش خطر ابتلا به سرطان ریه در افراد سالم یا پرخطر (سیگاری ها و در معرض آزبست) نشان نداد. یک متاآنالیز در سال 2014 نشان داد که مصرف ویتامین C ممکن است از خطر سرطان ریه محافظت کند. متاآنالیز دوم تأثیری بر خطر سرطان پروستات نشان نداد. دو متاآنالیز اثر مکمل ویتامین C را بر خطر سرطان روده بزرگ ارزیابی کردند. یکی رابطه ضعیفی بین مصرف ویتامین C و کاهش خطر یافت و دیگری هیچ تاثیری از مکمل‌ها پیدا نکرد. یک متاآنالیز در سال 2011 نتوانست حمایتی برای پیشگیری از سرطان سینه با مکمل ویتامین C پیدا کند، اما مطالعه دوم به این نتیجه رسید که ویتامین C ممکن است با افزایش بقا در افرادی که قبلاً تشخیص داده شده اند مرتبط باشد.
بیماری قلبی عروقی: یک متاآنالیز در سال 2013 هیچ مدرکی مبنی بر کاهش خطر انفارکتوس میوکارد، سکته مغزی، مرگ و میر قلبی عروقی، یا مرگ و میر ناشی از همه علل پیدا نکرد. با این حال، تجزیه و تحلیل دوم رابطه معکوس بین سطوح ویتامین C در گردش یا ویتامین C رژیم غذایی و خطر سکته را نشان داد. یک متاآنالیز از 44 کارآزمایی بالینی نشان داده است که ویتامین C در دوزهای بیش از 500 میلی گرم در روز، تأثیر مثبت قابل توجهی بر عملکرد اندوتلیال دارد. محققان خاطرنشان کردند که تأثیر مکمل‌های ویتامین C به نظر می‌رسد به وضعیت سلامتی بستگی دارد و تأثیرات قوی‌تری در افرادی که در معرض خطر بیماری‌های قلبی عروقی هستند، بیشتر است.
بیماری های مزمن: یک بررسی در سال 2010 هیچ نقشی برای مکمل ویتامین C در درمان آرتریت روماتوئید نشان نداد. مطالعاتی که اثرات دریافت ویتامین C را بر خطر ابتلا به بیماری آلزایمر بررسی می‌کنند به نتایج متناقضی رسیده‌اند. حفظ یک رژیم غذایی سالم احتمالاً مهمتر از مکمل برای دستیابی به هر مزیت بالقوه است. مکمل ویتامین C بالاتر از RDA در کارآزمایی‌هایی برای مطالعه تأثیر بالقوه در پیشگیری و کند کردن پیشرفت آب مروارید مرتبط با افزایش سن استفاده شده است. با این حال، هیچ اثر قابل توجهی از تحقیق یافت نشد.
سرماخوردگی معمولی: تأثیر ویتامین C بر سرماخوردگی به طور گسترده ای مورد بررسی قرار گرفته است. در پیشگیری یا درمان سرماخوردگی مؤثر نشان داده نشده است، مگر در شرایط محدود (مخصوصاً افرادی که به شدت در محیط های سرد ورزش می کنند). مصرف روتین ویتامین C باعث کاهش بروز یا شدت سرماخوردگی در جمعیت عمومی نمی شود، اگرچه ممکن است طول مدت بیماری را کاهش دهد.

قیمت اسکوربیک اسید مرک

قیمت اسکوربیک اسید مرک متغیر است و به سایر مواد شیمیایی وابسته است.
اثرات جانبی
مشترک
دوزهای نسبتاً زیاد اسید اسکوربیک ممکن است باعث سوء هاضمه شود، به ویژه هنگامی که با معده خالی مصرف شود. با این حال، مصرف ویتامین C به شکل آسکوربات سدیم و آسکوربات کلسیم ممکن است این اثر را به حداقل برساند. هنگامی که اسید اسکوربیک در دوزهای زیاد مصرف شود، باعث اسهال در افراد سالم می شود. در یک کارآزمایی در سال 1936، دوزهای حداکثر 6 گرم اسید اسکوربیک به 29 نوزاد، 93 کودک در سنین پیش دبستانی و مدرسه و 20 بزرگسال برای بیش از 1400 روز داده شد. با دوزهای بالاتر، تظاهرات سمی در پنج بزرگسال و چهار نوزاد مشاهده شد. علائم و نشانه‌ها در بزرگسالان تهوع، استفراغ، اسهال، برافروختگی صورت، سردرد، خستگی و اختلال در خواب بود. واکنش های سمی اصلی در نوزادان بثورات پوستی بود.

ممکن است
به عنوان ویتامین C enh

جذب آهن، مسمومیت آهن می تواند برای افراد مبتلا به اختلالات نادر اضافه بار آهن، مانند هموکروماتوز، به یک مشکل تبدیل شود. یک بیماری ژنتیکی که منجر به سطوح ناکافی آنزیم گلوکز-6-فسفات دهیدروژناز (G6PD) می‌شود، می‌تواند باعث ایجاد کم خونی همولیتیک در افراد مبتلا پس از مصرف مواد اکسید کننده خاص، مانند دوزهای بسیار زیاد ویتامین C شود.

یک باور قدیمی در میان جامعه پزشکی رایج وجود دارد که ویتامین C باعث ایجاد سنگ کلیه می شود، که بر اساس علم کمی است. اگرچه مطالعات اخیر رابطه ای را پیدا کرده اند، اما ارتباط واضحی بین مصرف بیش از حد اسید اسکوربیک و تشکیل سنگ کلیه به طور کلی ثابت نشده است. برخی گزارش‌های موردی برای ارتباط بین بیماران دارای رسوبات اگزالات و سابقه مصرف ویتامین C با دوز بالا وجود دارد.

در مطالعه ای که روی موش ها انجام شد، در ماه اول بارداری، دوزهای بالای ویتامین C ممکن است تولید پروژسترون از جسم زرد را سرکوب کند. پروژسترون که برای حفظ بارداری ضروری است، در چند هفته اول توسط جسم زرد تولید می شود، تا زمانی که جفت به اندازه کافی رشد کند که منبع خود را تولید کند. با مسدود کردن این عملکرد جسم زرد، دوزهای بالای ویتامین C (1000+ میلی گرم) برای ایجاد سقط زودرس تئوری شده است. در گروهی از زنان سقط خود به خود در پایان سه ماهه اول، میانگین مقادیر ویتامین C در گروه سقط به طور قابل توجهی بالاتر بود. با این حال، نویسندگان می‌گویند: «این را نمی‌توان به عنوان شواهدی از ارتباط علی تفسیر کرد.» با این حال، در یک مطالعه قبلی روی 79 زن با سقط جنین تهدید شده، قبلی خود به خود یا سقط معمولی، ژاورت و استندر (1943) با 33 بیمار که ویتامین C را همراه با بیوفلاونوئیدها و ویتامین K دریافت کردند (فقط سه سقط) 91 درصد موفقیت داشتند، در حالی که همه آنها از 46 بیمار که ویتامین دریافت نکرده بودند سقط شدند.

مطالعه‌ای روی موش‌ها و انسان‌ها نشان داد که افزودن مکمل‌های ویتامین C به یک برنامه تمرینی، تأثیر مورد انتظار تمرین بر VO2 Max را کاهش می‌دهد. اگرچه نتایج در مورد انسان ها از نظر آماری معنی دار نبود، این مطالعه اغلب به عنوان شواهدی ذکر می شود که دوزهای بالای ویتامین C تأثیر نامطلوبی بر عملکرد ورزشی دارد. در موش‌ها نشان داده شد که ویتامین C اضافی منجر به کاهش تولید میتوکندری می‌شود. با این حال، از آنجایی که موش ها قادر به تولید تمام ویتامین C مورد نیاز خود هستند، این سوال وجود دارد که آیا آنها مدل مناسبی از فرآیندهای فیزیولوژیکی انسان در این زمینه ارائه می دهند یا خیر.

مصرف بیش از حد
ویتامین C محلول در آب است و مواد غذایی اضافی جذب نمی شود و مازاد آن در خون به سرعت از طریق ادرار دفع می شود. سمیت بسیار کمی از خود نشان می دهد. LD50 (دوزی که 50 درصد جمعیت را می کشد) در موش ها معمولاً 11.9 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در صورت تزریق اجباری (خوراکی) پذیرفته شده است. مکانیسم مرگ ناشی از چنین دوزهایی (1.2 درصد وزن بدن یا 0.84 کیلوگرم برای یک انسان 70 کیلوگرمی) ناشناخته است، اما ممکن است بیشتر مکانیکی باشد تا شیمیایی. LD50 در انسان ناشناخته باقی مانده است، با توجه به عدم وجود هر گونه اطلاعات مرگ ناشی از مسمومیت تصادفی یا عمدی. با این حال، مانند تمام موادی که به این روش آزمایش شده اند، موش LD50 به عنوان راهنمای سمیت آن در انسان در نظر گرفته می شود.

در سال 2000، هیئت غذا و تغذیه آکادمی ملی علوم، سطح بالای مصرف قابل تحمل (UL) را 2000 میلی گرم در روز تعیین کرد. این مقدار به این دلیل انتخاب شد که آزمایشات انسانی اسهال و سایر اختلالات گوارشی را در مصرف بیش از 3000 میلی گرم در روز گزارش کرده بودند. این پایین ترین سطح اثر نامطلوب مشاهده شده (LOAEL) بود، به این معنی که سایر عوارض جانبی در مصرف بالاتر مشاهده شد.

اهمیت بیولوژیکی
ویتامین C یک ماده مغذی ضروری برای حیوانات خاص از جمله انسان است. ویتامین C چندین ویتامین را توصیف می کند که دارای فعالیت ویتامین C در حیوانات هستند، از جمله اسید اسکوربیک و نمک های آن، و برخی از اشکال اکسید شده مولکول مانند دهیدروآسکوربیک اسید. اسکوربات و اسکوربیک اسید هر دو به طور طبیعی در بدن وجود دارند که هر یک از اینها به سلول ها وارد می شوند، زیرا شکل ها مطابق با pH به یکدیگر تبدیل می شوند. ویتامین C یک کوفاکتور در حداقل هشت واکنش آنزیمی است، از جمله چندین واکنش سنتز کلاژن که در صورت ناکارآمدی، شدیدترین علائم اسکوربوت را ایجاد می کند. در حیوانات، این واکنش ها به ویژه در بهبود زخم و جلوگیری از خونریزی از مویرگ ها مهم است. آسکوربات همچنین به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل می کند و از استرس اکسیداتیو محافظت می کند.

نقش بیولوژیکی آسکوربات این است که به عنوان یک عامل کاهنده عمل کند و الکترون ها را به واکنش های مختلف آنزیمی و چند واکنش غیر آنزیمی اهدا کند. فرم‌های اکسید شده یک و دو الکترونی ویتامین C، اسید نیمه‌دیدروآسکوربیک و اسید دهیدروآسکوربیک به ترتیب، می‌توانند توسط مکانیسم‌های آنزیمی وابسته به گلوتاتیون و NADPH در بدن کاهش یابند. وجود گلوتاتیون در سلول ها و مایعات خارج سلولی به حفظ آسکوربات در حالت کاهش یافته کمک می کند.

در انسان، ویتامین C برای یک رژیم غذایی سالم ضروری است و همچنین یک آنتی اکسیدان بسیار موثر است که برای کاهش استرس اکسیداتیو عمل می کند. یک بستر برای آسکوربات پراکسیداز در pl

مورچه ها (APX آنزیم مخصوص گیاه است). و یک کوفاکتور آنزیمی برای بیوسنتز بسیاری از مواد بیوشیمیایی مهم. ویتامین C به عنوان یک دهنده الکترون برای آنزیم های مهم عمل می کند.

آسکوربات برای طیف وسیعی از واکنش های متابولیکی ضروری در همه حیوانات و گیاهان مورد نیاز است. تقریباً همه موجودات در داخل ساخته می شوند. استثناهای اصلی اکثر خفاش ها، همه خوکچه های هندی، کاپیباراها و هاپلورینی ها (یکی از دو زیررده اصلی نخستی ها، متشکل از تارس ها، میمون ها، و انسان ها و میمون های دیگر) هستند. آسکوربات همچنین توسط بسیاری از گونه های پرندگان و ماهی ها سنتز نمی شود. تمام گونه هایی که آسکوربات را سنتز نمی کنند به آن در رژیم غذایی نیاز دارند.

کمبود
اسکوربوت نوعی ویتامین زایی است که در نتیجه کمبود ویتامین C ایجاد می شود، زیرا بدون این ویتامین، کلاژن سنتز شده آنقدر ناپایدار است که نمی تواند عملکرد خود را انجام دهد. اسکوربوت منجر به ایجاد لکه های قهوه ای روی پوست، لثه های اسفنجی و خونریزی از تمام غشاهای مخاطی می شود. این لکه‌ها بیشتر روی ران‌ها و پاها دیده می‌شوند و فرد مبتلا به این بیماری رنگ پریده به نظر می‌رسد، احساس افسردگی می‌کند و تا حدی بی‌حرکت است. در اسکوروی پیشرفته زخم های باز و چرکی و از دست دادن دندان ها و در نهایت مرگ وجود دارد. بدن انسان فقط می تواند مقدار معینی ویتامین C را ذخیره کند و بنابراین اگر منابع تازه مصرف نشود، ذخایر بدن تخلیه می شود. با این حال، بازه زمانی شروع علائم اسکوربوت در بزرگسالان بدون استرس در رژیم غذایی کاملاً بدون ویتامین C، بسته به میزان مصرف قبلی ویتامین C، ممکن است از یک ماه تا بیش از شش ماه متغیر باشد.

جوامع غربی معمولاً برای جلوگیری از اسکوربوت، ویتامین C بسیار بیشتری مصرف می کنند. در سال 2004، یک نظرسنجی بهداشتی در جامعه کانادا گزارش داد که کانادایی های 19 ساله و بالاتر ویتامین C را از غذا 133 میلی گرم در روز برای مردان و 120 میلی گرم در روز برای زنان دریافت می کنند. اینها بالاتر از توصیه های RDA هستند.

مطالعات رژیم غذایی انسانی قابل توجهی در مورد اسکوربوت ناشی از آزمایش بر روی مخالفان وظیفه شناسی در طول جنگ جهانی دوم در بریتانیا و بر روی زندانیان ایالت آیووا در اواخر دهه 1960 تا 1980 انجام شده است. این مطالعات هر دو نشان دادند که تمام علائم آشکار اسکوربوت که قبلاً توسط یک رژیم غذایی آزمایشی اسکوربوتی با محتوای بسیار کم ویتامین C ایجاد شده بود، می‌تواند با مکمل‌های ویتامین C اضافی تنها 10 میلی‌گرم در روز کاملاً معکوس شود. در این آزمایش‌ها، هیچ تفاوت بالینی بین مردانی که 70 میلی‌گرم ویتامین C در روز دریافت می‌کردند (که سطح ویتامین C خون حدود 0.55 میلی‌گرم در دسی‌لیتر، حدود 1/3 سطح اشباع بافتی را تولید می‌کرد) و مردانی که 10 میلی‌گرم در روز دریافت می‌کردند، مشاهده نشد. . مردان در مطالعه زندان اولین علائم اسکوربوت را حدود 4 هفته پس از شروع رژیم غذایی بدون ویتامین C نشان دادند، در حالی که در مطالعه بریتانیایی، 6 تا 8 ماه نیاز بود، احتمالاً به دلیل استفاده از قبل از بارگیری این گروه با 70 میلی گرم. مکمل / روز به مدت شش هفته قبل از تغذیه رژیم غذایی اسکوربوتیک.

مردان در هر دو مطالعه روی یک رژیم غذایی فاقد یا تقریباً فاقد ویتامین C، سطوح ویتامین C خونشان بسیار پایین بود که نمی‌توان در هنگام بروز علائم اسکوربوت به دقت اندازه‌گیری کرد، و در مطالعه آیووا، در این زمان (با ویتامین برچسب‌گذاری شده) تخمین زده شد. رقت C) برای داشتن مخزن بدن کمتر از 300 میلی گرم، با گردش روزانه تنها 2.5 میلی گرم در روز، که به معنای نیمه عمر آنی 83 روز در این زمان است (ثابت حذف 4 ماه).

بیوسنتز
اکثریت قریب به اتفاق حیوانات و گیاهان قادر به سنتز ویتامین C هستند، از طریق دنباله ای از مراحل آنزیم محور، که مونوساکاریدها را به ویتامین C تبدیل می کند. در گیاهان، این امر از طریق تبدیل مانوز یا گالاکتوز به اسید آسکوربیک انجام می شود. در برخی از حیوانات، گلوکز مورد نیاز برای تولید آسکوربات در کبد (در پستانداران و پرندگان نشسته) از گلیکوژن استخراج می شود. سنتز آسکوربات یک فرآیند وابسته به گلیکوژنولیز است.

در میان پستاندارانی که توانایی سنتز ویتامین C را از دست داده‌اند، میمون‌ها و تارسیرها هستند که با هم یکی از دو زیررده اصلی نخستی‌ها، هاپلورینی را تشکیل می‌دهند. این گروه شامل انسان ها می شود. دیگر نخستی‌های بدوی (Strepsirrhini) توانایی ساخت ویتامین C را دارند. سنتز در تعدادی از گونه‌ها (شاید همه گونه‌ها) در خانواده جوندگان کوچک Caviidae که شامل خوکچه هندی و کاپیبارا می‌شود، رخ نمی‌دهد، اما در سایر جوندگان (موش‌ها) اتفاق می‌افتد. به عنوان مثال، موش ها در رژیم غذایی خود به ویتامین C نیاز ندارند).

در خزندگان و پرندگان بیوسنتز در کلیه ها انجام می شود. تعدادی از گونه های پرندگان گذرگاه نیز سنتز نمی کنند، اما نه همه آنها، و آنهایی که اینطور نیستند به وضوح به هم وابسته نیستند. یک نظریه وجود دارد که توانایی به طور جداگانه چندین بار در پرندگان از دست رفته است. به طور خاص، فرض بر این است که توانایی سنتز ویتامین C از بین رفته و بعداً در حداقل دو مورد دوباره به دست آمده است.

همه خانواده‌های آزمایش‌شده خفاش‌ها (Order Chiroptera)، از جمله خانواده‌های اصلی حشرات و خفاش‌های میوه‌خوار، نمی‌توانند ویتامین C را سنتز کنند. اثری از گولونولاکتون اکسیداز (GULO) تنها در 1 گونه از 34 گونه خفاش آزمایش‌شده، در محدوده 6 خانواده شناسایی شد. از خفاش ها آزمایش شد.[61] با این حال، نتایج اخیر نشان می دهد که حداقل دو گونه خفاش وجود دارد، خفاش میوه خوار (Rousettus leschenaultii) و حشره.

خفاش خوار (Hipposideros armiger)، که توانایی خود را در تولید ویتامین C حفظ می کند.

توانایی سنتز ویتامین C نیز در حدود 96 درصد از ماهی ها از بین رفته است.

این حیوانات همگی فاقد آنزیم L-گولونولاکتون اکسیداز (GULO) هستند که در آخرین مرحله سنتز ویتامین C مورد نیاز است، زیرا آنها یک ژن غیر سنتز کننده متفاوت برای آنزیم (Pseudogene ΨGULO) دارند. یک ژن غیرعملکردی مشابه در ژنوم خوکچه هندی و در پستانداران از جمله انسان وجود دارد.[65][66] برخی از این گونه‌ها (از جمله انسان‌ها) می‌توانند با بازیافت ویتامین C اکسید شده به سطوح پایین‌تر موجود در رژیم غذایی خود بسنده کنند.[67]

بیشتر سیمان ها این ویتامین را 10 تا 20 برابر بیشتر از آنچه توسط دولت ها برای انسان ها توصیه می شود مصرف می کنند. این اختلاف اساس بسیاری از مناقشات در مورد کمک هزینه های غذایی توصیه شده فعلی را تشکیل می دهد. با استدلال‌هایی که انسان‌ها در حفظ ویتامین C رژیم غذایی بسیار خوب عمل می‌کنند، مقابله می‌کنند و می‌توانند سطوح ویتامین C خون را در مقایسه با سیمان‌ها با دریافت رژیم غذایی بسیار کمتر حفظ کنند.

مانند گیاهان و حیوانات، برخی از میکروارگانیسم ها مانند مخمر ساکارومایسس سرویزیه نشان داده شده است که می توانند ویتامین C را از قندهای ساده سنتز کنند.

سیر تکاملی
اسید اسکوربیک یا ویتامین C یک کوفاکتور آنزیمی رایج در پستانداران است که در سنتز کلاژن استفاده می شود. آسکوربات یک عامل کاهش دهنده قوی است که قادر است به سرعت تعدادی از گونه های اکسیژن فعال (ROS) را از بین ببرد. ماهی‌های استخوانی آب شیرین نیز در رژیم غذایی خود به ویتامین C نیاز دارند وگرنه به اسکوربوت مبتلا می‌شوند. شناخته شده ترین علائم کمبود ویتامین C در ماهی ها اسکولیوز، لوردوز و رنگ پوست تیره است. ماهی قزل آلا آب شیرین همچنین اختلال در تشکیل کلاژن، خونریزی داخلی/باله، انحنای ستون فقرات و افزایش مرگ و میر را نشان می دهد. اگر این ماهی‌ها در آب دریا همراه با جلبک‌ها و فیتوپلانکتون‌ها قرار بگیرند، به نظر می‌رسد که مکمل‌های ویتامین اهمیت کمتری دارند، زیرا به دلیل در دسترس بودن آنتی‌اکسیدان‌های قدیمی‌تر دیگر در محیط طبیعی دریایی فرض می‌شود.[72]

برخی از دانشمندان پیشنهاد کرده‌اند که از دست دادن مسیر بیوسنتز ویتامین C ممکن است در تغییرات سریع تکاملی نقش داشته باشد و منجر به انسان‌ها و ظهور انسان‌ها شود. توانایی ساخت ویتامین C در سیمان ها ممکن است در تاریخ تکاملی بسیار دورتر از ظهور انسان ها یا حتی میمون ها رخ داده باشد، زیرا ظاهراً بلافاصله پس از ظهور اولین پستانداران، اما مدتی پس از تقسیم پستانداران اولیه به دو دسته اصلی رخ داده است. زیرشاخه هاپلورینی (که نمی تواند ویتامین C بسازد) و خواهرش از پروسیمیان های غیر تارس تر، استرپسیرینی (پریمات های دماغ خیس)، که توانایی ساخت ویتامین C را حفظ کردند.[76] با توجه به تاریخ‌گذاری ساعت مولکولی، این دو شاخه پستانداران در حدود 63 تا 60 میلیون سال پیش از هم جدا شدند.[77] تقریباً سه تا پنج میلیون سال بعد (58 میلیون سال پیش)، تنها مدت کوتاهی بعد از دیدگاه تکاملی، زیر نظم Tarsiiformes، که تنها خانواده باقیمانده آن تارسیر (Tarsiidae) است، از سایر هاپلورین ها منشعب شد.[78] [79] از آنجایی که تارس ها نیز نمی توانند ویتامین C بسازند، این نشان می دهد که جهش قبلاً رخ داده است، و بنابراین باید بین این دو نقطه نشانگر (63 تا 58 میلیون سال پیش) رخ داده باشد.

اشاره شده است که از دست دادن توانایی سنتز آسکوربات به طور قابل توجهی با ناتوانی در تجزیه اسید اوریک، که همچنین یکی از ویژگی های پستانداران است، مشابهت دارد. اسید اوریک و آسکوربات هر دو عوامل کاهنده قوی هستند. این منجر به این پیشنهاد شده است که در پستانداران بالاتر، اسید اوریک برخی از عملکردهای آسکوربات را بر عهده گرفته است.[80]

قیمت اسکوربیک اسید مرک

قیمت اسکوربیک اسید مرک حائز اهمیت و توجه است چون از کیفیت بالایی برخوردار می باشدو طرفداران زیادی دارد.

منبع

https://med.libretexts.org/Courses/Dominican_University/DU_Bio_1550%3A_Nutrition_(LoPresto)/7%3A_Vitamins/7.3%3A_Water_Soluble_Vitamins/Vitamin_C_(Ascorbic_acid)