توتومریسم کتو-انول

بسیاری از کتون‌ها و آلدئیدها دارای یک شکل «انول» با خواص شیمیایی کاملاً متفاوت با شکل آشنای «کتو» هستند. در این مقاله ما ساختار و خواص این فرم “انول” را بررسی می‌کنیم، مکانیسم تبدیل کتو-انول را بررسی می‌کنیم و برخی از عوامل کلیدی را که می‌توانند بر تعادل کتو-انول تأثیر بگذارند، شرح می‌دهیم.

*بیشتر آلدئیدها و کتون ها، اگرچه می تواند در گونه های دیگر نیز رخ دهد (مانند هالیدهای اسید)
توجه: این یک به روز رسانی در سال 2022 از یک پست قدیمی با عنوان “Keto-Enol Tautomerism: نکات کلیدی” است.

1. وقتی نور ماه را به عنوان هسته دوست ها کتون می کند

واکنش‌های آلدهیدها و کتون‌ها: در این مرحله ما تقریباً همه آنها را دیده‌ایم. درست؟

منظورم این است که کربن کربونیل آلدهیدها و کتون ها یک الکتروفیل است. بنابراین واکنش‌های آن‌ها همگی از یک الگو پیروی می‌کنند، کم و بیش.

یک هسته دوست به کربن حمله می کند، C-Nu را تشکیل می دهد و پیوند C-O pi را می شکند تا یک آلکوکسید (O-) ایجاد کند. این افزودنی هسته دوست است.
اسید ملایم برای پروتونه کردن آلکوکسید و تشکیل O-H اضافه می شود. [اینجا را ببینید: آلدهیدها و کتون ها – 14 واکنش با مکانیسم مشابه]

پس این تمام چیزی است که در واکنش آلدئیدها و کتون ها وجود دارد. پرونده بسته شد؟

نه کاملا. این مقاله ای است که در آن کشف می کنیم که اکثر آلدهیدها و کتون ها زندگی مضاعفی دارند.

یک آلدهید یا کتون واقعی نیست

در روز، آنها الکتروفیل های قابل احترامی هستند که با هسته دوست ها اضافه می شوند. اما در شب، شاید زمانی که ماه کامل می‌شود، آن‌ها به یک جانور کاملاً متفاوت تبدیل می‌شوند – جانوری با ساختار، ویژگی‌ها و اشتهای متفاوت.

در اینجا نمونه ای از واکنشی است که با الگوی عادی “دو مرحله ای” مطابقت ندارد. درمان کتون با اسید و Br2 باعث می شود… یک پیوند C-Br جدید در کنار کربن کربونیل؟

به نظر می‌رسد که این کاملاً غیرکتون‌گونه است. به یاد بیاورید که Br2 الکتروفیلیک است (به یاد داشته باشید که چگونه با آلکن های غنی از الکترون و حلقه های معطر واکنش می دهد).

پس چه جهنمی است که کتون “الکتروفیل” ما با یک الکتروفیل دیگر کاور می کند؟ و ایجاد پیوند در …. یک مکان کاملا متفاوت؟

اگر Br2 الکتروفیل است، پس هسته دوست در اینجا چه بوده است؟

2. توتومریسم کتو-انول

سرنخی برای این رفتار شیمیایی نابجا نه با لیکانتروپی، بلکه با این واقعیت که بسیاری از آلدئیدها و کتون ها با یک ایزومر ساختاری به نام شکل انول (بخشی آلکن، بخشی از الکل) در تعادل هستند، ارائه می شود.

این رفتار به عنوان توتومریسم کتو-انول شناخته می شود.

اشکال کتو و انول اشکال تشدید نیستند! [نکته 1 ]  آنها ایزومرهای ساختاری هستند که می توانند به یکدیگر تبدیل شوند. به این ویژگی، توموریسم می‌گویند. توتومریسم کتو انول رایج‌ترین نوع توتومریسم است، اگرچه موارد دیگری نیز وجود دارد. [یادداشت 2]

این بدان معناست که اشکال کتو و انول در صورت جدا شدن، دارای خواص فیزیکی و شیمیایی بسیار متفاوتی هستند که در یک لحظه اهمیت پیدا می کنند. [نکته 3]

ما قبلاً با توتومریسم کتو-انول، حتی به طور خلاصه، مواجه شده‌ایم. ممکن است به یاد داشته باشید که آلکین های تیمار شده با HgSO4 و آب، یک واسطه انول تولید می کنند که سپس به کتون تبدیل می شود. به طور مشابه، آلکین ها تحت هیدروبوراسیون-اکسیداسیون قرار می گیرند تا انول هایی تولید کنند که می توانند به آلدئیدها توتومریزه شوند. [به هیدروبوراسیون و اکسی مرکوراسیون آلکین ها مراجعه کنید]

ممکن است مربی شما در آن زمان قسمت توموریسم را نادیده گرفته باشد و چیزی شبیه این گفته باشد: “شما در Org 2 درباره این موضوع بیشتر خواهید آموخت.” خوب، لحظه فرا رسیده است.

3. چند نمونه از توتومریسم کتو-انول

در اینجا چند نمونه دیگر از توتومریسم کتو-انول آورده شده است.

شاید به خاطر بیاورید که در همان ابتدا گفتم که توتومریسم کتو-انول در برخی از آلدئیدها و کتون ها اتفاق می افتد. چرا «بعضی» اما نه همه؟ زیرا در مواردی که هیچ هیدروژنی روی کربن آلفا وجود ندارد این اتفاق نمی‌افتد. [یادداشت 4]

این آلدئیدها و کتون ها به نام آلدئیدها و کتون های “غیر قابل انولیزاسیون” شناخته می شوند.

4. خواص انولز

آیا این شکل انول ممکن است مسئول واکنش‌های «عجیب» آلدئیدها و کتون‌هایی باشد که در مورد آن صحبت می‌کردیم؟

[راوی: فکر می کنی؟؟؟ دیگر چرا او این موضوع را مطرح می کند؟]

نگاهی دقیق تر به فرم انول ممکن است به ما در درک برخی از خواص آن کمک کند.

در شکل انول، یک جفت تنها روی اکسیژن با پیوند C-C pi در ارتباط است. [به پست: صرف و رزونانس مراجعه کنید]

در نگاه اول، ممکن است فکر کنیم که داشتن یک اکسیژن الکترونگاتیو متصل به یک آلکن ممکن است آن را از نظر الکترونی فقیرتر کند، زیرا چگالی الکترون را از طریق پیوند سیگما C-O می مکد.

با این حال، ما همچنین می‌توانیم یک فرم تشدید ترسیم کنیم که در آن یک جفت تنها روی اکسیژن متصل به پیوند پی می‌تواند یک جفت الکترون را به حلقه اهدا کند و یک پیوند C–O pi جدید تشکیل دهد.

در این فرآیند، پول

r از الکترون ها در پیوند C-C pi حرکت می کند تا به یک جفت تنها روی کربن مجاور تبدیل شود.

این به عنوان اهدای پی شناخته می‌شود و باعث می‌شود پیوند پی متصل، غنی‌تر از الکترون و در نتیجه هسته دوست‌تر شود. [به پست: Pi-Donation مراجعه کنید]

در تعادل، اثر اهدای پی از اکسیژن بسیار قوی تر از اثر القایی ناشی از الکترونگاتیوی است.

ممکن است به یاد داشته باشید که OH یک گروه فعال کننده قوی برای جایگزینی معطر الکتروفیل است. [نگاه کنید به: فعال و غیرفعال کردن گروه‌ها] حتی ممکن است شکل‌های رزونانس ترسیمی را به خاطر بیاورید که چگالی الکترون را به سمت موقعیت‌های عمود و پارا- حرکت می‌کند.

اگر آن را به خاطر دارید، من یک خبر خوب دارم. انول ها دقیقا به همین شکل رفتار می کنند!

یک گروه -OH متصل اثری را دارد که کربن مجاور پیوند C-O را غنی‌تر از الکترون و در نتیجه هسته دوست‌تر می‌کند!

از طریق GIPHY

این کمک می کند تا معمای این که چرا پیوند جدید C-Br بر روی “کربن آلفا” در مثال بالا شکل گرفته است، حل شود. در یک انول، آلفا کربن به شدت هسته دوست است!

5. توتومریسم کتو-انول: مکانیسم ها

این جای سوال دارد. اگر توتومرهای کتو و انول اشکال رزونانسی نباشند، باید فرآیندی وجود داشته باشد که طی آن آنها به یکدیگر تبدیل شوند. پس چگونه این اتفاق می افتد؟

شاید آموزنده باشد که ابتدا نشان دهید چگونه این کار را به روش اشتباه انجام دهید.

صبر کن. به نظر می رسد بسیار وسوسه انگیز است که همه آن را به عنوان یک فرآیند هماهنگ ترسیم کنیم. چگونه ممکن است این اشتباه باشد؟

این اشتباه است به همان دلیل که نمی توانید آرنج چپ خود را با دست چپ خراش دهید. آنها فقط خیلی از هم دور هستند که نمی توان آنها را لمس کرد.

آنچه مورد نیاز است یک مولکول “کمک کننده” برای انتقال پروتون از یک قسمت مولکول به قسمت دیگر است. آب به خوبی خدمت می کند. [یادداشت 5]

علاوه بر آب، تبدیل توتومرهای کتو و انول تا حد زیادی با حضور اسید یا باز کمک می کند. [یادداشت 6]

در حضور اسید، اکسیژن کربونیل پروتونه می شود (مرحله 1، فرم O-H). سپس، در مرحله آهسته، آلفا کربن از پروتونه خارج می شود تا انول ایجاد شود (مرحله 2، شکستن C-H، تشکیل C-C (pi)، شکستن C-O (pi). این به ما انول می دهد.

برای تبدیل اسید کاتالیز شده انول به کتو، اینجا را نگه دارید تا تصویری ظاهر شود یا روی این لینک کلیک کنید.

تبدیل بین کتو-انول نیز توسط پایه کمک می شود. در اینجا، پروتون زدایی کربن آلفا (مرحله 1، شکستن C-H، شکل C-C (pi)، شکستن C-O pi) مرحله آهسته است، و پروتونه شدن اکسیژن (مرحله 2، شکل O-H) مرحله سریع است.

(پایه مزدوج انول انولات نامیده می شود. به زودی چیزهای بیشتری در مورد انولات ها خواهیم گفت).

برای فرآیند معکوس (تبدیل انول به کتو با کاتالیز پایه) اینجا را نگه دارید یا روی پیوند کلیک کنید.

6. چهار عاملی که بر تعادل کتو-انول تأثیر می گذارد

برای اکثر آلدئیدها و کتون ها، تعادل به شدت به نفع شکل کتو است، اغلب با ضریب 104 یا بیشتر. این بیشتر به تفاوت در استحکام باند مربوط می شود (C-O pi پیوند قوی تر از C-C pi است، برای جزئیات بیشتر به یادداشت 7 مراجعه کنید). شکل انول حتی برای اسیدهای کربوکسیلیک و استرها کمتر مورد علاقه است. [یادداشت 8]

گفته می شود، حداقل 4 عامل کلیدی وجود دارد که می تواند به طور قابل توجهی بر نسبت کتو: انول تأثیر بگذارد. مهم است که آنها را بشناسید زیرا آنها مواد سؤالات امتحانی خوبی دارند.

آنها به ترتیب از ضعیف ترین به قوی ترین نفوذ عبارتند از:

جایگزینی – انول ها نوعی آلکن هستند و آلکن های جایگزین پایدارتر هستند
کونژوگاسیون – کونژوگاسیون پیوند انول پی با یک سیستم پی همسایه در حال تثبیت است
پیوند هیدروژنی – پیوند هیدروژنی درون مولکولی می تواند فرم انول را تثبیت کند
معطر بودن – اگر انول بخشی از یک حلقه معطر است، انتظار داشته باشید که فرم انول غالب باشد.
فاکتور شماره 1: تعویض

حکومت زایتسف را به خاطر دارید؟ حذف ها تمایل به تشکیل آلکن های جایگزین بیشتر دارند، زیرا آنها از نظر ترمودینامیکی پایدارتر هستند؟ [نگاه کنید به: پایداری آلکن ها]

همین روند در مورد انول ها نیز صدق می کند!

به عنوان مثال، به نظر شما کدام انول در حالت تعادل مطلوب خواهد بود؟

هر چه انول جایگزین بیشتری داشته باشد، از نظر ترمودینامیکی پایدارتر است. این تفاوت اغلب زیاد نیست (1-2 کیلو کالری در مول)، اما به یاد داشته باشید که حتی اختلاف 1 کیلو کالری در مول به معنای نسبت تعادلی حدود 80:20 است. [اینجا محاسبه شد]

(این در واقع یک روند بسیار مهم است که باید از آن آگاه بود، زیرا به زودی متضاد جنبشی در مقابل انولات های ترمودینامیکی خواهد بود.)

پایداری انول های آلدئیدی زیر را مقایسه کنید:

عامل شماره 2: صرف / رزونانس

پیوندهای π کمی شبیه Cheerios در شیر هستند: برای آنها پایدارتر است که به یکدیگر متصل شوند تا اینکه در انزوا قرار بگیرند.

که ما را وادار می کند بپرسیم: کدام یک از این دو کتون ترجیح بیشتری برای فرم انول دارند؟

شکل انول مطلوب تر، شکلی است که اجازه می دهد تا با یک سیستم pi همسایه ترکیب شود.

فاکتور شماره 3: پیوند هیدروژنی

این یکی جالب است. انول ها دارای پیوند O-H هستند که به شدت قطبی شده است. هیدروژن بار تا حدی مثبت دارد و قادر به پیوند هیدروژنی است. اگر یک پایه لوئیس (مثلاً اکسیژن یک کربونیل) در این نزدیکی وجود داشته باشد، یک پیوند هیدروژنی درون مولکولی ایجاد می‌شود که شکل انول را تثبیت می‌کند.

در برخی موارد نسبت

n شکل انول می تواند برابر یا حتی بیشتر از مقدار کتو توتومر در محلول باشد.

(به عنوان مثال یک طیف NMR از 2،4-پنتاندیون، مخلوط 1:1 از توتومرهای کتو و انول را نشان می دهد) برای تصویر شناور شوید.

[در اینجا مقداری وابستگی به حلال وجود دارد. به یادداشت 9 مراجعه کنید]

فاکتور شماره 4: معطر بودن

قوی ترین نیروی محرکه برای طرفداری از یک توتومر انول، آروماتیک بودن آن است.

این دو کتون را در مقابل هم قرار دهید. کدام یک بیشتر به انول توتومر علاقه دارد؟

امیدواریم بتوانید ببینید که معطر بودن فنل (با انرژی تشدید آن بیش از 20 کیلوکالری در مول) شکل انول را در اینجا بسیار مطلوب می کند. توتومر کتو را نمی توان در محلول تشخیص داد!

11. بازبینی یک واکنش “غیر کتون مانند” با Br2

پس از تمام کاوش‌هایی که انجام دادیم، فکر می‌کنم ما آماده‌ایم تا یک بار دیگر به این واکنش «عجیب» یک کتون برگردیم.

این واکنش چگونه ممکن است کار کند؟

ما اسید اضافه می کنیم و یک پیوند جدید به الکتروفیل در کربن آلفا تشکیل می دهیم. من فکر می‌کنم با خیال راحت می‌توانیم بگوییم که اولین قدم، توتومریسم کتو-انول کاتالیزشده با اسید است.

این به ما یک انول هسته دوست می دهد که سپس می تواند با Br2 واکنش داده و یک پیوند C-Br جدید تشکیل دهد. سپس پروتون زدایی، آلفا برومو کتون خنثی می دهد.

12. خلاصه و نتیجه گیری

پس چه آموخته ایم؟

آلدهیدها و کتون‌هایی که دارای پروتون روی کربن آلفا هستند می‌توانند در توتومریسم کتو-انول شرکت کنند، جایی که تعادل بین دو ایزومر اصلی – فرم‌های کتو و انول وجود دارد. ایزومرهای اساسی که در حالت تعادل هستند “توتومر” نامیده می شوند.
توتومر انول بر روی کربن مجاور پیوند C-OH (آلفا کربن) هسته دوست است و با الکتروفیل ها واکنش نشان می دهد.
توتومریسم کتو انول را می توان با اسید یا باز کاتالیز کرد.
به طور کلی توتومر کتو در حالت تعادل مورد علاقه است.
بسیاری از عوامل ساختاری که آلکن‌ها را تثبیت می‌کنند، مانند جایگزینی، کونژوگاسیون و مشارکت در یک حلقه معطر نیز ممکن است به تثبیت فرم انول کمک کنند. همچنین، توتومر انول را می توان با یک گیرنده پیوند هیدروژنی همسایه (مانند کتون) تثبیت کرد.
یادداشت

برخی از صفحات راهنمای واکنش مرتبط:

برخی نسبت های نماینده کتو-انول (جمع آوری شده از Carey & Sundberg و Advanced Organic Chemistry)

نکته 1 – به یاد داشته باشید که اشکال رزونانسی با یکدیگر در تعادل نیستند – آنها فقط راه هایی برای نمایش توزیع پی الکترون ها در یک مولکول هستند که ساختار واقعی آن بهتر است به عنوان ترکیب وزنی از اشکال تشدید در نظر گرفته شود. [نگاه کنید به: ساختارهای تشدید]

در تبدیل یک کتو- به یک فرم انول، یک پیوند سیگما C-H و یک پیوند C-O pi شکسته می شود و یک پیوند سیگما O-H و پیوند C-C پی تشکیل می شود. این دلیل دیگری است که چرا اینها نمی توانند اشکال رزونانسی باشند – به یاد داشته باشید که ما نمی توانیم پیوندهای سیگما را برای تبدیل ساختارهای تشدید بشکنیم.

نکته 2 – توتومریسم کتو انول یکی از بارزترین انواع توتومریسم است. توموریسم زنجیره حلقه، که اغلب در قندها اتفاق می افتد، دیگری است. [نگاه کنید به: حلقه زنجیر توتومریسم در قندها]. مورد سوم، توتومریسم ظرفیتی است که در مولکول های خاصی که فاقد ساختار ثابت هستند، رخ می دهد.

نکته 3 – فرم کتو و انول برای کتون های خاصی از هم جدا شده است. اولین نمونه اتیل استواستات بود.

نکته 4 – ممکن است برخی از کتون‌های غیراشباع آلفا، بتا که «غیر قابل انولیزاسیون» به نظر می‌رسند در موقعیت گاما انولیز شوند.

نکته 5- در موارد خاصی می توان انول های خالص و بدون آلودگی به کتو توتومر آنها تهیه کرد. در این موارد، محققان بسیار مراقب هستند که آب را که ممکن است به عنوان یک “شاتل پروتون” برای تبدیل فرم های انول و کتو عمل کند، حذف کنند.

نکته 6 – برای جزئیات بیشتر در مورد چگونگی سرعت بخشیدن اسید به سرعت توتومریزاسیون کتو-انول، به مرجع 1 مراجعه کنید.

نکته 7 – جدول‌بندی سریع پیوندهایی که با استفاده از مقادیر متوسط ​​انرژی تفکیک پیوند تشکیل می‌شوند و می‌شکنند، حداقل تفاوت 10 کیلوکالری در مول را بین توتومرهای کتو و انول در بیشتر موارد به نفع کتو نشان می‌دهد. برای مثال این مسابقه را ببینید.

توجه 8. نسبت انول توتومر در محلول اتیل استات کمتر از یک قسمت در 10 میلیون یافت شد – چندین مرتبه قدر کمتر از مقدار موجود برای کتون ها.

توجه 9. مقداری به نسبت کتو: انول به حلال بستگی دارد. در یک حلال غیر هیدروژنی (مانند تتراکلرید کربن) نسبت انول به کتو برای اتیل استواستات حدود 98:2 اندازه گیری شد. با این حال، در یک حلال پیوند هیدروژنی مانند آب، “رقابت” بیشتری برای پذیرش پیوند هیدروژنی وجود دارد و نسبت انول: کتو به حدود 1: 4 کاهش می یابد. (رجوع کنید به 5).

خودت امتحان کن

 

 

 

 

(پیشرفته) مراجع و مطالعه بیشتر

برای یک دیدگاه تاریخی در مورد توتومریسم، ساختار و مکانیسم در شیمی آلی توسط سی کی اینگولد مفید است.

به عنوان مثال، اینگولد به ابداع اصطلاح «توتومریسم» توسط Laar اشاره می‌کند (Berichte, 1885, 648 and Berichte, 1886, 19, 730) اما اشاره می‌کند که Laar معتقد نبود اشکال کتو و انول گونه‌های جداگانه‌ای هستند. [https://chemistry-europe.onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/cber.188601901165]

این امر بعداً با جداسازی اتیل استواستونات به اجزای کتونیک و انولیکی آن که کریستا را درگیر می‌کند، به‌طور قطعی مشخص شد.

شکل کتو را در دمای 80- درجه سانتیگراد نشان می دهد و می تواند به فرم کتو تبدیل شود (Berichte 1911, 44, 1138). تقطیر شکل خالص (و فرارتر) انول بعداً گزارش شد (Berichte، 1921، 54، 579).

1. مکانیسم انولیزاسیون کتونها با اسید کاتالیز شده
گوستاو ای. لینهارد و تونگ چیا وانگ
مجله انجمن شیمی آمریکا 1969 91 (5)، 1146-1153
DOI: 10.1021/ja01033a019

مطالعه روی تعادل‌های کتو-انول سیکلوهگزانون نشان می‌دهد که مرحله محدودکننده سرعت برای انول کاتالیز شده با اسید → توتومریسم کتو، پروتونه‌سازی بتا کربن است (بر اساس شباهت نرخ‌ها به هیدرولیز انول اترها). مرحله تعیین نرخ برای توتومریسم کتو → انول، پروتون زدایی کربن است.

2. تعادل تومریک در اسید استواستیک
کارن دی. گرانده و استوارت ام. روزنفلد
مجله شیمی آلی 1980 45 (9)، 1626-1628
DOI: 10.1021/jo01297a017

از چکیده: “تعادل تومریک در اسید استواستیک توسط 1H NMR مورد بررسی قرار گرفته و مشخص شد که به شدت به حلال وابسته است. مقادیر انول توتومر از کمتر از 2% در D2O تا 49% در CCl4 متغیر است. داده‌های تغییر شیمیایی نشان می‌دهد که توتومر انول به صورت داخلی در حلال‌های قطبی‌تر پیوند هیدروژنی دارد و پیوند هیدروژنی داخلی برای توتومر کتو مهم نیست.

3. تولید انول های ساده در محلول آبی از انولات های فلزات قلیایی. برخی از شیمی ایزوبوتیرآلدئید انول
Y. Chiang، A. J. Kresge، و P. A. Walsh
مجله انجمن شیمی آمریکا 1986 108 (20)، 6314-6320
DOI: 10.1021/ja00280a032

تخمینی برای ثابت تعادل برای تبدیل بین کتو-انول ایزوبوتیرآلدئید به صورت K= 1.37 × 10-4 ارائه می دهد و pKa شکل انول را 11.63 و pKa فرم کتو را 15.49 تخمین می زند.

4. سینتیک و ترمودینامیک توتومریسم کتو-انول ترکیبات کربونیل ساده: رویکردی مبتنی بر مطالعه سینتیکی هالوژناسیون در غلظت های هالوژن پایین
ژاک امیل دوبوآ، محی الدین العلوی و ژان تولک
مجله انجمن شیمی آمریکا 1981 103 (18)، 5393-5401
DOI: 10.1021/ja00408a020

حاوی ثابت‌های سرعت و تعادل برای انولیزاسیون کتون‌های مختلف در محلول آبی (به جدول 2، ص 5396 مراجعه کنید)، به‌ویژه آلکانون‌های حلقوی و استوفنون‌های جایگزین.

5. اثرات حلال بر تعادل کتو-انول: آزمایش مدل های کمی
ساندر جی میلز و پیتر بیک
مجله شیمی آلی 1985 50 (8)، 1216-1224
DOI: 10.1021/jo00208a014

مطالعه جالب روی چندین جفت مختلف توتومر کتو-انول. نکته جالب از چکیده: “به طور کلی، برای جفت ایزومرهایی که انول نمی تواند پیوند هیدروژنی داخلی تشکیل دهد، به نظر می رسد تعادل تقریباً به طور کامل توسط پایه پیوند هیدروژنی حلال کنترل می شود” (تاکید من است).

6. مطالعه طیف سنجی مایکروویو مالون آلدئید (3-هیدروکسی-2-پروپنال). 2. ساختار، گشتاور دوقطبی و تونل زنی
استیون ال. باکوم، ریچارد دبلیو. دورست، والتر اف. رو، زوزانا اسمیت و ای. برایت ویلسون
مجله انجمن شیمی آمریکا 1981 103 (21)، 6296-6303
DOI: 10.1021/ja00411a005

مالون آلدهید ساده ترین بتا کربونیل آلدهید است. این مطالعه از طیف‌سنجی مایکروویو برای تعیین طول پیوند در ساختار داخلی پیوند هیدروژنی توتومر مالون آلدئید انول استفاده می‌کند.

7. اسیدیته های فاز گاز و گرمای تشکیل 2،4- و 2،5-سیکلوهگزادین-1-ون، کتو توتومرهای فنل
کریستوفر اس. شاینر، پل ای. وورندام و استیون آر. کاس
مجله انجمن شیمی آمریکا 1986 108 (19)، 5699-5701
DOI: 10.1021/ja00279a006

نویسندگان دو کتو توتومر فنل را در فاز گاز (از طریق واکنش دیلز-آلدر) ساختند و اسیدیته و گرمای تشکیل آنها را مورد مطالعه قرار دادند. گرمای تشکیل [2H]-توتومر فنل حدود است. 6 کیلوکالری در مول بیشتر از فنل است، در حالی که گرمای تشکیل [4H]-توتومر حدود 10 کیلوکالری در مول بیشتر از فنل است.