تصور غلط رایج: انرژی از طریق شکستن پیوندها آزاد می شود.

غلط.

انرژی از طریق آزاد می شود تشکیل از پیوندهای شیمیایی تشکیل یک پیوند جدید بین دو اتم منجر به یک شبکه می شود کاهش انرژی از اتم های درگیر، مربوط به آزاد شدن انرژی (گرما) به محیط است. اگر برای شروع نوعی جاذبه وجود نداشت، پیوند شیمیایی در وهله اول هرگز شکل نمی گرفت.

آی تی هزینه ها انرژی برای شکستن یک پیوند حتی اگر پیوند ضعیف باشد.

به عنوان مثال، پیوند اکسیژن-اکسیژن پراکسید هیدروژن یکی از پیوندهای ضعیف‌تری است که با انرژی تفکیک پیوند 142 کیلوژول بر مول مواجه خواهید شد.

همانطور که می دانید، پراکسید هیدروژن برای از بین بردن پوست سگ ها مفید است: پراکسید هیدروژن تیول های بدبو را به سولفوکسیدهای بی بو اکسید می کند. [Note – despite what you might have heard, the tomato juice method is pure B.S.]. واکنش پراکسید-تیول بسیار مطلوب است و منجر به تشکیل یک پیوند SO قوی می شود (قدرت پیوند 522 کیلوژول بر مول).

این هم واکنش:

توجه داشته باشید که حتی اگر یک پیوند ضعیف مانند پیوند اکسیژن-اکسیژن HO-OH را می شکنیم تا پیوند قوی مانند SO تشکیل دهیم، هنوز برای شکستن پیوند OO انرژی هزینه می شود.

“هزینه ها”: شکستن پیوند O–O. 142 کیلوژول بر مول

“درآمد”: تشکیل پیوند SO 522 kJ/mol

سود/زیان انرژی = هزینه ها – درآمد – 380 کیلوژول بر مول (منفی نشان دهنده گرمازا است)

بنابراین انرژی توسط کل آزاد می شود روند، اما شکستن پیوند ضعیف در وهله اول هنوز مصرف شود انرژی.

ازدواج دو اتم اکسیژن در یک مولکول پراکسید ممکن است نسبتاً ناخوشایند باشد، اما آنها همچنان باید برای طلاق هزینه هایی را بپردازند.