وقتی از دانش‌آموزانم می‌پرسم هدف آنها از این دوره چیست، رایج‌ترین پاسخ این است: “برای گرفتن نمره A”. نمی‌دانم چگونه می‌توانم یک نمره حرف خاص را تضمین کنم، اما مطمئناً فکر می‌کنم عادت‌هایی وجود دارد که دانش‌آموزان موفق مشترک هستند.

بنابراین چند هفته پیش از چند نفر از دانش آموزانم که در کلاس شیمی آلی خود موفق بودند (بخوانید: A’s دریافت کردم) دو سوال پرسیدم.

1. استراتژی مطالعه شما برای شیمی آلی چه بود؟

2. چه توصیه ای به دانش آموزانی دارید که برای اولین بار در این دوره شرکت می کنند؟

در اینجا چیزی است که آنها باید می گفتند.

“استراتژی مطالعه من برای شیمی آلی”:

• گرانت: “نگرش حمله”: می دانستم که این کلاس از همان ابتدا دشوار خواهد بود. اما، در همان زمان، عصبی بودن غیر سازنده بود. بنابراین، تمام انرژی خود را صرف تلاش برای ساختن کردم یک پایه محکم از ابتدا. به نظر من یک پایه محکم تنها مهمترین ویژگی برای موفقیت در شیمی آلی است. مشکلات تمرینی کلید عملکرد خوب در امتحانات است. دستور تمرین من این بود:

1. مفاهیم را یاد بگیرید
2. تمرین کنید و نقاط ضعف را شناسایی کنید
3. نقاط ضعف را تمرین کنید
4. با نزدیک شدن به آزمون، نقاط قوت را تمرین کنید. اگر دقیقاً قبل از آزمون به تلاش برای شناسایی نقاط ضعف ادامه می دادم، روانی می شدم. تمرین نقاط قوت درست قبل از آزمون این خواهد ساخت اعتماد به نفس.
5. Roll with the punches: این کلاس سخت است و مفاهیمی وجود داشت که از سایرین چالش برانگیزتر بودند. اما تسلیم نشو شما هرگز نمی دانید تراشه ها کجا خواهند افتاد.»

• لوگان: «برای من، بهترین راه مطالعه این بود که ابتدا مکانیسم‌های هر واکنشی را که روی آن آزمایش می‌شوید، یاد بگیرم. دوم، هر واکنشی را می‌نویسم تا زمانی که بتوانم واکنش‌های کامل را در ذهنم ترکیب کنم. نامگذاری آخرین اطلاعاتی بود که من دوست داشتم زیرا اساتیدم بیشتر به شیمی کلاس علاقه داشتند، کلاس انگلیسی نیست.
• جیک: «نتیجه گیری من در مورد هر دو کلاس این است (حداقل روشی که در آن آموزش داده می شود [my college]): در سازمان 1، حفظ کردن آنقدرها برای موفقیت مهم نیست. واکنش‌ها و مکانیسم‌ها به اندازه‌ای اساسی هستند که می‌توانید از طریق آن‌ها کار کنید. با این حال، در سازمان 2 (و این ممکن است فقط به دلیل استاد من باشد که دوست داشت سؤالات آزمون را تقریباً مستقیماً از تکالیف و یادداشت‌ها بگیرد)، حفظ کردن کلید است. هر آزمون 100% بدون پاسخ بود. کمی تئوری، کمی نامگذاری، واکنش ها، مکانیسم ها، و شاید یک سنتز. روش آماده سازی من تقریباً به طور کامل شامل حفظ یادداشت هایم و انجام تکالیف درسی بارها و بارها (حتی پس از ارائه آن و دریافت نمره) بود. اگر ما در یک آزمایش خاص مسئول 12 مکانیسم بودیم، هر کدام را حداقل 8 بار بیرون می کشیدم تا زمانی که بتوانم بدون فکر کردن به آن و با سرعت سریع (زیر 3 دقیقه) آن را انجام دهم. وقتی نوبت به واکنش‌ها می‌رسید، استاد ما همیشه واکنش‌دهنده‌ها و همچنین معرف‌ها را به ما می‌داد، بنابراین من از فلش کارت‌هایی استفاده می‌کردم که در یک طرف واکنش‌دهنده‌ها + واکنش‌دهنده‌ها و از طرف دیگر محصولات قرار داشتند. اگر یکی درست می شد، کارت را کنار می گذاشتم. اگر اشتباه می‌کردم، به انتهای شمع برمی‌گشت تا اینکه حداقل دو بار پشت سر هم درستش کنم. این در تست‌هایی که مکانیسم‌ها و واکنش‌ها را در ابتدا انجام می‌دادم بسیار کمک کرد، زیرا حداقل 70٪ از امتیازات امتحان معمولاً به این دو حوزه مرتبط بود. بنابراین، در حالی که تمرکز من حفظ کردن بود، فکر می‌کنم کمی درک را صرفاً از حفظ کردن به دست آورده‌ام. می‌توانستم به این فکر کنم که هر مرحله در ذهن من چه می‌کند، و هدف آن چیست، و معتقد بودم که به گسترش درک من از مطالب کمک کرد.
• تیفانی: «وقتی نوبت به مطالعه ochem می‌شود، من مجموعه‌های مختلفی از مسائل را انجام دادم (عمدتاً مواردی که در هاروارد پیدا کردم و گاهی اوقات برخی از برکلی و MIT). استراتژی من این بود که ابتدا مطالب را بفهمم، سپس مسائل کتاب را انجام دهم، سپس مجموعه مسائل را انجام دهم، و سپس اگر سؤالی داشتم یا نیاز به توضیح داشتم، یک جلسه با شما برنامه ریزی کردم. صحبت کردن از طریق سوالات با شما بسیار مفید بود. من معتقدم که بهترین راه برای یادگیری چیزی این است که بتوانی آن را به زبان بیاوری یا به کسی یاد بدهی.»
• مت: “از ابتدا تا انتها متوجه شدم راه های زیادی برای مطالعه برای ارگانیک وجود دارد. چند موردی که به صورت روزانه انجام دادم این بود..
  • انجام هر فصلی که مشکل از کتاب تعیین شده یک بار اگر فهمیدم.. 2-3 بار با راهنمایی برای سوالاتی که من را آزار می دهد لازم است. همیشه مطمئن بودم که بعد از آن قادر به انجام آنها به تنهایی هستم.
  • کار با همکلاسی دیگر ارائه بازی هایی برای کمک به تقویت اطلاعات. به عنوان مثال من و دوست دخترم یک بازی سنتز ساختیم که در آن با یک مولکول شروع کردیم و هر فرد شرایط و واکنش‌های متفاوتی را انتخاب کرد تا اینکه یک مولکول عظیم داشتیم. متوجه شدم که بسیار سرگرم کننده است و به من کمک کرد تا همه واکنش ها را به خاطر بسپارم.
  • در نهایت من هرگز کلاسی را از دست نمی دهم و همیشه درگیر معلم هستم. متوجه شدم که نیمی از نبرد به تازگی ظاهر می شود. در حالی که یادداشت های کلاس را هر روز بارها و بارها مرور می کنید.