وجود دارد چهار انواع مختلفی از “بوتیل”، و همه آنها نام خود را دارند.

علاوه بر این، هر کدام یک نام مشترک دارند (“نام بی اهمیت”) که معمولاً از آن استفاده می کنند. گیج شدن آسان است. بنابراین پست امروز راهنمایی برای مرتب کردن آنها است.

بوتان چهار کربن دارد. اکنون دو راه بالقوه برای سازماندهی این کربن ها وجود دارد – زنجیره مستقیم 4 کربنی (n-بوتان)، و زنجیره 3 کربنی با یک گروه متیل روی کربن شماره 2 (2-متیل پروپان، همچنین به عنوان “ایزوبوتان” شناخته می شود). باور نمی کنی؟ خودت انرا امتحان کن. فقط دو راه برای انجام آن وجود دارد.

حالا فرض کنید چند جانشین داریم. به عنوان مثال، بیایید آن را OH کنیم. بیایید یک هیدروژن را از بوتان حذف کنیم و آن را با OH جایگزین کنیم. اگر به n-butane نگاه کنید، خواهید دید که واقعاً تنها دو راه برای انجام آن وجود دارد. شما می توانید آن را از C-1 (یا C-4) مصرف کنید، در این صورت یک الکل اولیه (1-بوتانول، یا “n-بوتانول”). یا می توانید آن را از C-2 (یا C-3) مصرف کنید که در این صورت یک الکل ثانویه (2-butanol یا “sec-butanol”) دریافت می کنید. ما گاهی اوقات آن را به “s-butanol” کوتاه می کنیم.

به همین ترتیب برای اسکلت ایزوبوتیل دو راه برای انجام آن وجود دارد. شما می توانید یک H روی C-1 (یا C-3 یا C-4) را با OH جایگزین کنید، در این صورت 2-متیل-1-پروپانول (“ایزوبوتانول”) دریافت می کنید. یا می توانید H روی C-2 را با OH جایگزین کنید و 2-متیل-2-پروپانول (“t-butanol”) دریافت کنید. این تنها دو راه برای انجام آن هستند!

این برای سایر گروه ها نیز صدق می کند. بنابراین اگر از Cl به جای OH استفاده کنیم، n-بوتیل کلرید خواهیم داشت. س– بوتیل کلرید، تی– بوتیل کلرید و ایزوبوتیل کلرید. و اگر از گروه دیگری استفاده کنیم، آن چهار نام – n-بوتیل، س-بوتیل، تی-بوتیل یا ایزوبوتیل – همه یکسان باقی می مانند.

پنتیل چطور؟ خوشبختانه، امکانات بسیار زیادی برای محدود شدن به این سیستم ساده وجود دارد. تنها یک مورد عجیب وجود دارد: 2،2-دی متیل پروپان. ما این را “نئوپنتان” می نامیم. اگر یک H را با یک جایگزین جایگزین کنید، به گروه “neopentyl” تبدیل می شود.