یکی از دلایلی که باعث می‌شود بسیاری از دانش‌آموزان شیمی آلی را دشوار می‌دانند این است که روش‌های حل مسئله مورد نیاز برای موفقیت در دوره، آنها را غافلگیر می‌کند. پس از دوره های مقدماتی در شیمی و فیزیک عمومی – که در آن بسیاری از مشکلات شامل تعیین معادلات برای استفاده، و به سادگی “وصل کردن” در اعداد مناسب است – یا زیست شناسی، که در آن موفقیت تا حد زیادی به ایجاد لیست های طولانی از اصطلاحات و نمودارها برای حفظ کردن است – بسیاری از آنها دانش‌آموزان برای تطبیق با شیمی آلی مشکل دارند، جایی که روش‌های حل مسئله بسیار متنوع‌تر است.
نمی‌دانم تا به حال توصیفی بهتر از مهارت‌های تفکر انتقادی مربوط به حل مسئله شیمی آلی نسبت به آنچه که توسط پروفسور جفری مور از UIUC توصیف شده است، شنیده‌ام که در این ویدیوی کوتاه (6 دقیقه‌ای) درباره آنها بحث می‌کند.
به طور خلاصه، مهارت های کلیدی حل مسئله در شیمی آلی شامل:
- مبارزه با ابهامات و رفع آنها
- “فیلتر کردن مرتبط از اطلاعات نامربوط”
- “غلبه بر شکست و درس گرفتن از شکست ها”
- “تمایل به ریسک کردن و نترسیدن از شکست”
اگر این مهارت‌های حل مسئله برای یک پزشک مؤثر بودن به نظر نمی‌رسد، نمی‌دانم چیست. یکی دیگر از وبلاگ نویسان قابل توجه (و متخصص مغز و اعصاب بازنشسته) به همین نکته اشاره کرده است.
اگر بتوانم قیاس دیگری داشته باشم، حل مسئله در شیمی آلی نیز شباهتی به شطرنج دارد، جایی که بسیاری از مسیرهای ممکن باید شناسایی و ارزیابی شوند.
در نهایت متذکر می شوم که پروفسور مور شیمی آلی مقدماتی و متوسط را به عنوان بخشی از ارائه اخیر Coursera از دوره های آنلاین گسترده (MOOC) در پاییز تدریس خواهد کرد. اگر نوع تفکر مورد نیاز برای حل انواع مسائلی که در شیمی آلی با آن مواجه می شوند را بتوان آموزش داد – و دلیلی هم وجود ندارد که فکر کنیم نمی تواند – این باید یک مورد آزمایشی بسیار جالب باشد.