شروع یک ترم جدید یک زمان آرام است. زمان تصمیم گیری برای انجام کارها متفاوت است. سعی کنید مشکلات ترم گذشته را برطرف کنید تا آنها را برای ترم بعدی بهبود بخشید.
یکی از تجربه‌های دردناک رایج این است که نتایج امتحان را پس بگیرید و متوجه شوید که مطالب را فهمیده‌اید اما به دلیل انباشته شدن بسیاری از اشتباهات کوچک، نمره ضعیف‌تری از آنچه انتظار داشتید گرفته‌اید. این به راحتی می تواند تفاوت بین A و B یا بدتر را ایجاد کند.
ایان گولد در وب سایت (شگفت انگیز) خود در مورد این صحبت می کند. وی می گوید یکی از مشکلات رایج دانش آموزان این است که:
دانش آموزی نزد من می آید و می گوید: “می فهمم که باید مسائل زیادی را تمرین کنم، و همه مجموعه های مسئله را انجام می دهم، اما مدام امتیازهای آزمون را از دست می دهم، چرا اینطور است؟” آنها به طور قابل درک ناامید هستند (دوباره!)…. اشتباهی که دانش‌آموز مرتکب می‌شود این است که می‌گویند “من آن مشکل کوچک را درک می‌کنم، می‌توانم این کارها را انجام دهم”. چیزی که در عوض باید بگویند این است که “AAAAARGH!! من دوباره یک اشتباه کوچک کردم! من همان اشتباه کوچک را در آزمون انجام خواهم داد و امتیاز را از دست خواهم داد!» در حالی که موهایشان را می کشید و سرشان را به دیوار می کوبید! وقتی یاد گرفتید که انجام مشکلات کمک می کند، بعد باید این کار را انجام دهید به مرحله ی بعد برو و هدف از بین بردن تمام خطاها. وسوسه نشوید که بگویید “اوه بله، من می توانم اینها را انجام دهم”، آزمایش ها ثابت می کنند که شما نمی توانید حداقل رضایت خود را جلب نکنید! در این مرحله به دانشجو می گویم. “کمترین رنگ مورد علاقه شما چیست؟” سپس، «یک کارت بزرگ به آن رنگ پیدا کنید و روی آن با حروف بزرگ بنویسید: «برای اینکه کار ارگانیک را به خوبی انجام دهم، باید خطاهای کوچک را حذف کنم». هر بار که شیمی آلی می خوانید، آن کارت را روی میز خود بگذارید.
شما باید به اندازه کافی از اشتباهات خود عصبانی باشید انجام دادن چیزی در مورد آن
بنابراین اگر Org 2 را شروع می‌کنید، این فرصتی عالی است که تست‌ها و امتحانات ترم قبل خود را مرور کنید و سعی کنید به طور عینی خطاهای خود را فهرست‌بندی کنید. یکی از چیزهایی که به شما کمک می کند این است که لیستی از تمام اشتباهاتی که مرتکب شده اید تهیه کنید و آن را در جایی نگه دارید. بله – همه آنها – هر چقدر هم که اکنون برای شما احمقانه به نظر می رسند. اگر اشتباهی را نام ببرید و آن را یادداشت کنید، مالک آن هستید.
هر کس – هر کس – کسی که شیمی آلی خوانده است کارهایی مانند این را انجام داده است:
- 5 پیوند به کربن کشیده است
- هنگام تلاش برای ترسیم یک مولکول در پیکربندی متفاوت، استریوشیمی R/S تغییر کرد.
- “انانتیومر” یک ترکیب مزو را ترسیم کرد
- یک معرف را فراموش کرده اید، مانند افزودن NaOH به مرحله اکسیداسیون هیدروبوراسیون
- هنگام مواجهه با نام اختصاری – مانند NBS یا PCC، ضرر کرده اید
موارد دیگر وجود دارد: اگر می‌خواهید از اشتباهات دیگران درس بگیرید، این جزوه دکتر اریک کانتوروفسکی را در CalPoly در مورد 20 اشتباه برتر همه زمان‌ها در شیمی آلی ببینید.
ما با دانستن این چیزها به دنیا نیامده ایم. اشتباه گرفتن چیزها اجتناب ناپذیر است، به خصوص در موضوعی مانند شیمی آلی، که در آن راه های بسیار متنوعی برای انجام این کار وجود دارد. اما اگر لیستی خصوصی از اشتباهاتی که مرتکب می شوید نگه دارید و مرتباً آن را مرور کنید، احتمال اینکه دوباره آن اشتباهات را مرتکب شوید بسیار کمتر است. این لیست زمانی که زمان نوشتن نهایی شما فرا می رسد به کارتان می آید. همچنین می توانید پیشرفت خود را پیگیری کنید.
سعی کنید از اشتباهات خود آگاه باشید. من یک وب سایت خصوصی نگه می دارم که در آن سعی می کنم چیزهایی که خراب می کنم را پیگیری کنم. [Google Sites is a pretty convenient tool for doing something like this.] روز دیگر یک روز بزرگ آمد. یک خواننده مفید به من اطلاع داد که عکسی در پستی که نوشتم روی آن نادرست است و همچنین اتفاقاً آن را به یک مجله ملی تبدیل کرد که توسط بیش از 100000 عضو خوانده می شود. چرندیات. آن را به لیست اضافه کرد.
اگرچه در حال حاضر نمی توانم منبعی برای نقل قول دقیق پیدا کنم، جان ویلر، یکی از فیزیکدانان بزرگ قرن بیستم (مشاور دکترای دکترای ریچارد فنیمن) در بیوگرافی خود نوشت که نکته کلیدی اجتناب از اشتباه نیست. اما “تمام اشتباهات لازم را در اسرع وقت انجام دهیم”.
دانش ما بر روی اسکلت اشتباهات ما بنا می‌شود، درست مانند اسکلت‌های میلیون‌ها موجود تک سلولی که در طول زمان در صخره‌های مرجانی که از کف اقیانوس بالا می‌آیند، ساخته می‌شوند. یعنی اگر اشتباه نکنید، یاد نمی‌گیرید.
ترفند این است که سعی کنید موارد جدید بسازید.
به هر حال، این یک دلیل دیگر برای مفید بودن انجام مشکلات است. به شما اجازه می دهد در یک محیط کنترل شده اشتباه کنید. سپس به خودتان زمان می‌دهید تا برای تصحیح آنها اقدام کنید – قبل از شروع امتحان.