راهنمای صادرات ترشی به عراق

اگر به دنبال صادرات ترشی به عراق هستید و به دنبال مشاوره رایگان و لیست خریداران ترشی در عراق هستید کافیست در گوگل سرچ کنید:‌ شرکت تسهیل تجارت. سپس از طریق شماره های موجود در وبسایت با ما تماس بگیرید تا همکاران ما شما را در این امر به طور رایگان راهنمایی کنند.

کدام نوع ترشی برای صادرات به عراق پرفروش‌تر است؟

  1. ترشی مخلوط (پرفروش‌ترین ترشی صادراتی به عراق)
    ترشی مخلوط از ترکیب سبزیجاتی مثل گل‌کلم، هویج، خیار، بادمجان، فلفل، کرفس و سیر تهیه می‌شود. مواد پس از شست‌وشوی کامل، خرد شده و داخل محلول سرکه طبیعی، نمک استاندارد و ادویه‌جاتی مثل تخم گشنیز، سیاه‌دانه و زردچوبه خوابانده می‌شوند. ماندگاری بالا، تنوع رنگ و طعم، و تحمل مناسب در حمل‌ونقل باعث شده این ترشی برای صادرات به عراق انتخاب اول باشد.
  2. ترشی بادمجان (محبوب بازار جنوب عراق)
    در این نوع ترشی، بادمجان‌های ریز پس از نیم‌پز شدن داخل ترکیبی از سرکه، سیر، فلفل، سبزی معطر و نمک خوابانده می‌شوند. بعضی تولیدکنندگان داخل بادمجان را با سبزی و سیر پر می‌کنند که ارزش فروش آن را بالا می‌برد. بافت نرم، طعم قوی و ظاهر جذاب این ترشی آن را برای بازار بصره و بغداد بسیار پرفروش کرده است.
  3. ترشی سیر (محصول لوکس صادراتی)
    ترشی سیر از خواباندن سیر کامل یا پرک‌شده در سرکه طبیعی تهیه می‌شود و بسته به نوع تولید، بین چند ماه تا چند سال زمان می‌برد تا طعم نهایی شکل بگیرد. هرچه زمان خواب بیشتر باشد، رنگ تیره‌تر و طعم ملایم‌تر می‌شود. این ترشی به‌دلیل ماندگاری بسیار بالا، ریسک نزدیک به صفر در فاسد شدن دارد و برای صادرات بلندمدت گزینه‌ای ایده‌آل است.
  4. ترشی فلفل (مورد علاقه مصرف‌کنندگان تندپسند)
    این ترشی با فلفل‌های سبز یا قرمز تند تهیه می‌شود که پس از سوراخ‌کاری، داخل محلول سرکه و نمک قرار می‌گیرند. گاهی سیر و هویج هم برای طعم‌دهی اضافه می‌شود. به‌دلیل تندی بالا و مصرف گسترده در سفره‌های عراقی، فروش این ترشی در تمام فصل‌های سال پایدار است.
  5. ترشی انبه (ترشی وارداتی‌پسند با طعم خاص)
    ترشی انبه از برش‌های انبه نارس تهیه می‌شود که با سرکه، نمک، فلفل و ادویه‌های تند ترکیب می‌گردد. این ترشی بیشتر در مناطق جنوبی عراق طرفدار دارد و به‌دلیل طعم متفاوت و ظاهر خاص، اغلب با قیمت بالاتری نسبت به ترشی‌های معمولی به فروش می‌رسد.

نقش بسته‌بندی در موفقیت صادرات ترشی

در صادرات ترشی، بسته‌بندی فقط یک ظاهر زیبا نیست؛ مستقیماً روی فروش، سلامت بار، عبور از گمرک و حتی اعتماد خریدار عراقی اثر می‌گذارد. ترشی محصولی حساس به ضربه، نشت، نور و دماست، بنابراین اگر از ظروف ضعیف، درب‌های بی‌کیفیت یا وکیوم غیراستاندارد استفاده شود، احتمال نشتی در مسیر، کپک‌زدگی و افت کیفیت بالا می‌رود و همین موضوع می‌تواند باعث برگشت خوردن کل محموله شود. استفاده از بطری‌های پت ضخیم، شیشه مقاوم یا ظروف کامپوزیتی با درب پلمب‌شونده، ریسک آسیب را به حداقل می‌رساند و برای مسیرهای زمینی صادرات به عراق کاملاً حیاتی است.

از طرف دیگر، ظاهر بسته‌بندی نقش مستقیم در تصمیم خرید بازار عراق دارد. لیبل خوانا به زبان عربی، درج تاریخ تولید و انقضا، مشخصات تولیدکننده، نوع ترشی و ترکیبات، هم از نظر قانونی الزامی است و هم از نظر روانی اعتماد مشتری را بالا می‌برد. بسته‌بندی نامناسب حتی اگر کیفیت ترشی عالی باشد، شانس فروش را کاهش می‌دهد؛ اما بسته‌بندی حرفه‌ای می‌تواند همان ترشی را با قیمت بالاتری وارد سوپرمارکت‌ها و عمده‌فروشی‌های عراق کند. در عمل، موفقیت بسیاری از برندهای ترشی ایرانی در عراق نه فقط به طعم محصول، بلکه به هوشمندی در بسته‌بندی وابسته بوده است.

مجوزهای لازم برای صادرات مواد غذایی به عراق

  1. کارت بازرگانی
    کارت بازرگانی مجوز اصلی برای انجام هرگونه فعالیت رسمی صادرات و واردات است و بدون آن امکان ثبت اظهارنامه گمرکی وجود ندارد. این کارت از طریق اتاق بازرگانی صادر می‌شود و می‌تواند حقیقی یا حقوقی باشد. صادرکننده ترشی برای عقد قرارداد رسمی با خریدار عراقی، دریافت مجوزهای بعدی و انجام فرآیند ترخیص، حتماً باید کارت بازرگانی معتبر و فعال داشته باشد.

  2. مجوز بهداشت و پروانه ساخت از سازمان غذا و دارو
    تمام مواد غذایی صادراتی از جمله ترشی باید دارای پروانه ساخت و تأییدیه بهداشتی از سازمان غذا و دارو باشند. این مجوز نشان می‌دهد محصول در یک واحد تولیدی مجاز، با فرمولاسیون استاندارد و تحت نظارت بهداشتی تولید شده است. در صورت نداشتن این مجوز، کالای ترشی در همان مرز ایران متوقف می‌شود و اجازه خروج از کشور را نخواهد گرفت.

  3. گواهی بهداشت (Health Certificate)
    گواهی بهداشت برای هر محموله صادراتی به‌صورت موردی صادر می‌شود و تأیید می‌کند که این سری تولید، از نظر آلودگی میکروبی، ترکیبات شیمیایی و سلامت مصرف، مشکلی ندارد. این گواهی در گمرک عراق نیز بررسی می‌شود و در صورت نقص یا عدم تطابق، امکان برگشت خوردن یا معدوم شدن بار وجود دارد.

  4. گواهی استاندارد در صورت الزام گمرک مقصد
    در برخی مواقع بسته به نوع ترشی، نوع بسته‌بندی یا دستورالعمل‌های مقطعی گمرک عراق، ارائه گواهی استاندارد نیز الزامی می‌شود. این گواهی نشان می‌دهد که محصول از نظر وزن، ترکیبات، برچسب‌گذاری و ایمنی با استانداردهای تعیین‌شده مطابقت دارد. نبود این مدرک می‌تواند باعث توقیف موقت بار در مرز شود.

  5. مجوز قرنطینه در موارد خاص
    اگر در ترکیبات ترشی از سبزیجات یا مواد خام خاصی استفاده شده باشد که مشمول ضوابط قرنطینه نباتی شوند، دریافت مجوز قرنطینه نیز الزامی است. این مجوز تأیید می‌کند که محصول عاری از آفات، تخم حشرات و عوامل بیماری‌زا برای کشاورزی کشور مقصد است.

  6. ثبت اطلاعات محموله در سامانه جامع تجارت
    قبل از خروج بار از کشور، اطلاعات تولید کننده، نوع کالا، وزن، ارزش، مقصد و خریدار باید در سامانه جامع تجارت ثبت شود. این مرحله پایه اصلی تشکیل پرونده گمرکی است و بدون آن امکان صدور کوتاژ صادراتی و خروج قانونی ترشی از کشور وجود ندارد.

استانداردهای بهداشتی مورد تایید گمرک عراق

گمرک عراق روی ورود مواد غذایی، به‌ویژه محصولاتی مثل ترشی که مستقیماً با سلامت مصرف‌کننده در ارتباط‌اند، حساسیت بالایی دارد و تنها محموله‌هایی اجازه ورود می‌گیرند که با استانداردهای بهداشتی این کشور تطابق داشته باشند. مهم‌ترین الزامات شامل سالم بودن مواد اولیه، عدم استفاده از نگهدارنده‌های غیرمجاز، میزان مجاز نمک و اسید، نداشتن آلودگی میکروبی، و شفاف بودن ترکیبات درج‌شده روی برچسب است. همچنین لیبل محصول باید به زبان عربی باشد و اطلاعاتی مثل تاریخ تولید، انقضا، نام تولیدکننده، کشور مبدأ و ترکیبات به‌صورت دقیق روی بسته‌بندی درج شده باشد. در صورتی که آزمایش‌های کنترلی در مرز عراق نشان دهد ترکیب ترشی با اسناد بهداشتی هم‌خوانی ندارد، کل محموله امکان توقیف، برگشت یا حتی امحا دارد. به همین دلیل، رعایت این استانداردها فقط یک الزام قانونی نیست، بلکه یک شرط حیاتی برای جلوگیری از ضرر مالی سنگین در صادرات ترشی به عراق محسوب می‌شود.

فصل طلایی صادرات ترشی به عراق چه زمانی است؟

فصل طلایی صادرات ترشی به عراق معمولاً از اواخر تابستان آغاز می‌شود و تا پایان زمستان ادامه دارد، اما اوج واقعی فروش در بازه مهر تا بهمن اتفاق می‌افتد. در این زمان، از یک‌سو مواد اولیه ترشی مثل بادمجان، فلفل، گل‌کلم و خیار در ایران به وفور و با قیمت پایین در دسترس است و از سوی دیگر، مصرف ترشی در سبد غذایی خانوار عراقی با شروع فصل سرما به‌طور قابل توجهی افزایش پیدا می‌کند. این هم‌زمانی کاهش هزینه تولید و افزایش تقاضا، حاشیه سود صادرات را به بالاترین سطح می‌رساند.

عامل مهم بعدی، مناسبت‌های مذهبی عراق مانند محرم، صفر و اربعین است که باعث حضور میلیونی زائران در شهرهایی مثل نجف، کربلا و کاظمین می‌شود. در این بازه، مصرف مواد غذایی در موکب‌ها، هیئت‌ها و رستوران‌ها چند برابر می‌شود و واردکنندگان عراقی معمولاً سفارش‌های عمده برای تأمین چندماهه ثبت می‌کنند. به همین دلیل صادرکنندگانی که از تابستان برای این دوره آماده‌سازی می‌کنند، بیشترین حجم فروش سال را در همین فصل تجربه می‌کنند.

در مقابل، بهار و اوایل تابستان دوره رکود نسبی صادرات ترشی به عراق محسوب می‌شود. در این زمان مصرف کاهش می‌یابد، رقابت قیمتی شدیدتر می‌شود و صادرات بیشتر به‌صورت خرده‌بار انجام می‌گیرد. بنابراین اگر هدف، صادرات سودمحور و حجمی است، تمرکز اصلی باید روی پاییز و زمستان باشد؛ یعنی همان بازه‌ای که بازار از نظر تقاضا، قیمت و حجم فروش در بهترین وضعیت قرار دارد.

جمع‌بندی

صادرات ترشی به عراق اگر به‌صورت اصولی، برنامه‌ریزی‌شده و با شناخت درست بازار انجام شود، هنوز هم جزو مسیرهای سودآور و کم‌ریسک صادرات مواد غذایی محسوب می‌شود. نزدیکی جغرافیایی، هزینه پایین حمل‌ونقل زمینی، شباهت ذائقه غذایی، مصرف بالای ترشی در سبد خانوار عراقی و وابستگی بازار عراق به واردات، همچنان این کالا را در جایگاه مطلوب نگه داشته است. اما سودآوری امروز دیگر مثل گذشته «خودبه‌خود» اتفاق نمی‌افتد؛ کیفیت محصول، رعایت استانداردهای بهداشتی، بسته‌بندی حرفه‌ای، زمان‌بندی درست ورود به بازار، و مدیریت دقیق هزینه‌های لجستیک نقش تعیین‌کننده در میزان سود نهایی دارند.

در واقع، صادرات ترشی به عراق برای کسانی سود بالایی دارد که آن را یک کسب‌وکار صادراتی واقعی ببینند، نه یک فروش مقطعی. تولیدکننده یا بازرگانی که بازار هدف خود را بشناسد، فصل طلایی صادرات را درست انتخاب کند، مشتری ثابت جذب کند و حمل و ترخیص را اصولی جلو ببرد، می‌تواند به سود مستمر و قابل پیش‌بینی برسد. اما ورود بدون برنامه، بدون شناخت گمرک، بدون شناخت سلیقه بازار و بدون محاسبه دقیق هزینه‌ها، حتی در بازاری به ظاهر پرتقاضا مثل ترشی عراق هم می‌تواند به ضرر منجر شود. نتیجه نهایی روشن است: صادرات ترشی به عراق هنوز هم سودآور است، اما فقط برای صادرکننده‌ی حرفه‌ای، نه برای حرکت‌های هیجانی و بدون استراتژی.

 

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *