به یاد داشته باشید که حداقل 4 روش اصلی برای نمایش مولکول ها وجود دارد که در هفته اول ochem با آنها آشنا شده اید.
- بالاترین سطح از جزئیات است ساختار نقطه لوئیس، که نشان می دهد تمام الکترون ها با نقطه کجا هستند.
- دومین سطح بالاتر از جزئیات است فرمول ساختاری، که آن نقاط را با خطوط جایگزین می کند.
- سطح سوم از جزئیات است نمودار خطی، که در آن پیوندهای کربن-کربن با خطوط نشان داده می شوند و هیدروژن ها به طور کامل حذف می شوند.
فرمول های متراکم
یک مکان تا حدودی میانی در این فرمول ها چیزی است که ما آن را “فرمول متراکم“. این راهی برای به تصویر کشیدن مولکول ها به طور کامل در قالب متن است. در روزهایی که واژه‌پردازها و برنامه‌های گرافیکی گنجاندن عکس‌ها را سخت می‌کردند، زمانی که می‌خواستید ساختار چیزی را بدون نیاز به ترسیم آن را منتقل کنید، فرمول‌های فشرده روش انتخابی بودند.
برای هیدروکربن های ساده مانند پروپان آسان است: CH3CH2CH3. تقریباً غیرممکن است که یک فرمول فشرده مفید برای چیزی مانند مورفین ترسیم کنید.
در بین این دو حالت افراطی، چند چیز پیچیده وجود دارد که باید آنها را پیگیری کرد. براکت ها یکی از آنها هستند.
هدف از استفاده از براکت چیست؟
براکت ها به دو صورت کمک می کنند. آنها می توانند 1) میزان کار را کاهش دهند و 2) ابهام را از یک ساختار حذف کنند.
1) صرفه جویی در زمان
به عنوان مثال، تفاوت بین نوشتن را در نظر بگیرید
CH3CH2CH2CH2CH2CH2CH2CH3 و CH3(CH2)6CH3.
کار بسیار کمتر، درست است؟ شیمیدان ها به سمت محلول هایی که مستلزم انجام کار کمتر است، جذب می شوند. استفاده از براکت ها بدون فکر است.
2) کاهش ابهام
دومین استفاده از براکت ها این است که کاهش ابهام.
به ریاضیات فکر کنید: بین 4 + 2 * 3 و (4+2)*3 تفاوت وجود دارد. در شیمی آلی از براکت ها دقیقاً به همین صورت استفاده می کنیم.
موردی را در نظر بگیرید که چهار CH دارید3 گروه های متصل به کربن شما آن را CH نمی نویسید3CH3CH3CH3ج نوشتن آن به این صورت مستلزم یک زنجیره است، و هر یک از آن CH3 گروه ها را فقط می توان به یک چیز متصل کرد. C CH3 4 کمی بهتر است اما داشتن این اعداد در کنار یکدیگر گیج کننده است (به نظر می رسد CCH34). بنابراین CH را قرار دهید3 در پرانتز گروه بندی کنید و C(CH) بنویسید3)4. این هیچ ابهامی ندارد. یک راه معادل (اما کارآمدتر) برای نوشتن ساختار CH است3C(CH3)3.
3) کربونیل ها
اکسیژن های کربونیل (که C=O است) نیز می توانند با قرار دادن آنها در براکت ها مقابله کنند. بنابراین CH3C(O)CH3 به این معنی است که کربن دوم به یک اکسیژن پیوند دوگانه دارد.
4) انشعاب
از براکت ها نیز می توان برای نشان دادن انشعاب استفاده کرد. به عنوان مثال CH3CH(CH3)CH2CH3 یک زنجیره 4 کربنی را نشان می دهد که در آن CH3 در براکت ها مستقیماً به کربن قبل از آن متصل می شود. این به برجسته کردن یک قانون مفید کمک می کند: به سمت چپ براکت نگاه کنید تیo ببینید به کدام اتم متصل است.
چند ترفند اضافی برای دانستن
ترفندهای اضافی با فرمول‌های ساختاری وجود دارد که شامل براکت نمی‌شود، اما دانستن آنها همچنان مهم است.
آلدئیدها با CHO نشان داده می شوند
اسیدهای کربوکسیلیک با CO نشان داده می شوند2H (یا COOH)
استرها توسط CO نشان داده می شوند2R (یا COOR)
چند نمونه نماینده
در اینجا جدولی با چند نمونه معرف آورده شده است. هرچه بیشتر بیاید، آنها را اضافه خواهم کرد. اگر چیز مهمی را از دست دادم به من اطلاع دهید!
